رها شده از قفس آزادی
تا آسمان راهی نیست اما تا آسمانی شدن راه بسیار است می خواهم چون لحظه تولد آسمانی باشم اگر اهل زمینی تو را با من کاری نیست گریه کنم برای کسانی که هیچگاه غمم را نخوردند Gلبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند محبت کنم به کسانی که محبتی در حقم نکردند عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند
پروردگارا! به من بیاموز دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند
نوشته شده در پنج شنبه 90/10/22| ساعت
10:6 صبح| توسط رضا| نظرات ( ) |
قالب رایگان وبلاگ پیچک دات نت |